25 Ağustos 2009 Salı

Inglorious Basterds...

Adı, filmlerinin önünde giden yönetmen Quentin Tarantino'nun son çalışması Inglorious Basterds...

Popüler kültürün 90'lı yılların başında bize tanıştırdığı, orijinal olmaktan çok eskilerle beslenen, uzun çarpıcı diyaloglarıyla meşhur, şiddete düşkünlüğüyle bilinen, tuhaf espri anlayışına sahip ve giderek başarı grafiğini düşüren, (sözde) kült bir yönetmenin 20 yılda çektiği altıncı film...

Film, 2. Dünya Savaşı sırasında geçen Tarantino'nun yarattığı hayali bir intikam hikayesi......

Fransa Alman işgali altındadır... Bir yanda ailesi Naziler tarafından katledildikten sonra, kimlik değiştirip, sinema işletmeye başlayan güzel Shosanna, diğer yanda Nazileri avlamayı görev edilmiş Soysuzlar Çetesi...

Shosanna ve çete birbirlerinden habersiz aynı amaca hizmet etmektedir... Nazilerden kurtulmak... Ancak karşı tarafın lideri Alman Albay Hans Londa da boş durmamakta, düşmanları karşısında psikolojik savaş dahil yeni stratejiler geliştirmektedir...

Karşılıklı oynanan oyunların şiddet dozu giderek artarken, film yıldızı-gizli ajan Bridget Von Hammersmark'ın da çete ile işbirliği yapması, Nazi düşmanlarını bu kanlı oyunda 3-1 öne geçirtir... Hitlerin de katılacağı bir filmin galası, Nazilerden intikam almaya yeminli bu insanların emellerine ulaşabilmeleri için ideal bir fırsat olacaktır... Bedeli ne olursa olsun...

Tarantino, filmlerini bölümlere ayırma geleneğini İnglorious Basterds'ta da sürdürüyor... Bu anlamda film, en başarılı bölümle açılıyor... Bir söyleşisinde de belirttiği üzere, Tarantino, spagetti western ve Sergio Leone'ye olan hayranlığını bu ilk kısımda gözler önüne seriyor...

Film bundan sonra, seyircinin sabrını deneyen uzun diyaloglar, kasvetli planlar ve Tarantino'nun tarihi nasıl çarptırdığına tanık olmakla geçiyor... Pervasız bir usulle yazılan senaryoya, biraz şiddet, biraz komedi, biraz da romantizm ekleyin... alın size I.B...

İki buçuk saat süren filmdeki en iyi iki şeyse... Albay Hans Londa rolündeki Chiristoph Waltz'ın oyunculuğu ve filmde kullanılan David Bowie'nin Cat People (1982) için yazdığı Putting out fire şarkısı...

Eğer bir Tarantino sineması varsa, İnglorious Basterds'ın o sinemada ön sıralarda yer alamayacağı gün gibi açık...







Hiç yorum yok:

Konu Başlıkları