1 Aralık 2009 Salı

öylesine...

Bazı anlar vardır hayatta...
Bir ses, koku, mekan ya da şarkı...geçmişinizden birilerini hatırlatabilecek herhangi birşeyin size çarptığı o kısa zaman aralıkları...
Hemen aramak istersiniz...mesaj çekmek...ya da görmek onu...
Sarılırsınız telefona...sesini duymak için cesaretiniz yoktur, mesaj yazarsınız... daha güvenli gelir insana...

O anın büyüsüyle, heyecan ve keyifle yollarsınız mesajı...
Gönder tuşuna bastığınız anda ise, herşey bitmiştir... aslında "umulan neyse", çoktan geride kaldığını bir kez daha anlarsınız...

Gönder'e basmanızla birlikte, o an kaybolmuş, gitmiştir...
Rüzgar durmuş, koku uçmuş ya da şarkının o bölümü bitmiştir çoktan...
Yaptığınızın anlamsızlığı ile başbaşa kalırsınız...telefonun öbür ucundan yanıt gelmemesini dilerken...

Bayramda küskünler barışsın, eski dostlar aransın... my ass...

6 yorum:

Hilal Köylü dedi ki...

O anlar sadece VAR...dır.... o kadar!

LLuvia dedi ki...

Telefonun öbür ucu senin ANında olmadığı için, yanıt gelmez çoğunlukla...

Adsız dedi ki...

küsler küs kalmalı! barışırsan, başka bir an geliyor, ''haa ben bundan bu insanla görüşmüyorduuuum'' diye kafana dank ettiği. o an, eski güzel anları getiren esintiler bile kötü kokmaya başlıyor. :)
Deniz

FUNdy dedi ki...

yazidan alakasız ama:) blogun boyle daha bi ferah olmus..oh ya...daha bi geliyor insanın...

Unknown dedi ki...

bazı kişilerin eskilerde kalmasında yarar var gibi,

fundy... blog için yazdıklarına teşekkür

FUNdy dedi ki...

tabii daha bi okuyasi geliyor insanin yazsam daha bi anlayasi gelirdi insanin....)

Konu Başlıkları