Yeni bir grubun ilk albümünü dinlemek her zaman heyecan verici olmuştur. Black Robot kendi adını verdikleri ilk çalışmalarıyla hayli ümit vaad ediyor.Black Robot, aslında Buckcherry'den ayrılan üç elemanın kurduğu bir rock grubu... Eski müzik tarzlarını geride bırakıp, klasik rock müziğini modern bir anlayışla yorumlayan grup, Buckcherry'in devamı olmaktan kurtuluyor.
Jonathan "JB" Brightman (bas), Yogi Lonich (gitar) ve Devon Glenn'in (davul) yanlarına Huck Johns'ı (vokal) alarak kurdukları grupta, AC/DC'den Rolling Stones'a kadar uzanan geniş bir rock yelpazesinin etkilerini görmek mümkün.
Albümde bu kadro yer alsa da, Lonich'in Chris Cornell'in grubunda çalması, Glenn'in ise farklı projelere katılması nedeniyle Black Robot, Brightman ve Johns'un yanı sıra Andy Andersson (gitar), Eli Wulfmeier(gitar) ve Daxx Nielsen (davul) ile yoluna devam ediyor...
Albümün açılış ve liste parçası Baddass, grubun etkileşim alanını gözlemlemek için güzel örnek. AC/DC etkisinin oldukça hissedildiği parça, albümün lokomatifi... JJ. Cale klasiği Cocaine'i ise albümün bir diğer artısı... Aerosmith vari Mama don't cry, albümün baladı I"m in love ve In my car ilginizi hemen çekebilecek parçalar.Ama benim albümdeki favorim Nervous Breakdown...Rock, funk, blues karışımı parça kesinlikle birinci sınıf. Keşke bu tarzda daha fazla parçaya yer verselermiş albümde...
Huck Jones'un yorumunun oldukça etkili olduğu albüme göz atmasınızı tavsiye ederim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder